Χειμωνιάτικες ημέρες

Επιτέλους, μύρισε χειμώνας! Κι έτσι ξεκινήσαμε την ενότητα «Χειμώνας».  

Είπαμε λέξεις που μας θυμίζουν χειμώνα, είπε ο καθένας ό,τι ξέρει για το χειμώνα. Και για να ζεσταθούμε, φτιάξαμε ο καθένας το δικό του ζεστό ρόφημα και το βάλαμε στο φλιτζάνι που σχεδιάσαμε και διακοσμήσαμε μόνοι μας, αξιοποιώντας όσα έχουμε μάθει για τα μοτίβα! Στρώσαμε κι ένα τραπεζομάντιλο της αρεσκείας μας, για να ακουμπήσουμε το φλιτζάνι μας. Το βλέπετε που αχνίζει;

 

Διαβάσαμε το βιβλίο του Μάνου Κοντολέων

" Ο χιονάνθρωπος που δεν ήθελε να λιώσει "

Το παραμύθι αυτό αμέσως έφερε στο μυαλό των παιδιών τον κύκλο του νερού που με μεγάλη χαρά διαπιστώσαμε ότι το έχουν εμπεδώσει. Φτιάξαμε λοιπόν ένα χιονάνθρωπο με νερό που βάλαμε σε μπαλόνια στην κατάψυξη. Τον βγάλαμε και τον αφήσαμε δίπλα στο καλοριφέρ.

 Παρατηρήσαμε τι έπαθε ( φαινόμενο πήξης και τήξης ).

 

 

Μάθαμε το ποιηματάκι " 5 χιονάνθρωποι χοντροί "

5 χιονάνθρωποι χοντροί
έπαιζαν κρυφτό πάνω στο βουνό
Κρύφτηκε ο ένας πολύ μακριά
μείναν μόνο 4 στη μικρή πλαγιά
4 χιονάνθρωποι χοντροί
έπαιζαν κρυφτό πάνω στο βουνό
Κρύφτηκε ο ένας πολύ μακριά
μείναν μόνο 3 στη μικρή πλαγιά
3 χιονάνθρωποι έπαιζαν κρυφτό πάνω στο βουνό
Κρύφτηκε ο ένας πολύ μακριά
μείναν μόνο 2 στη μικρή πλαγιά
2 χιονάνθρωποι χοντροί έπαιζαν κρυφτό πάνω στο βουνό
Κρύφτηκε ο ένας πολύ μακριά
έμεινε μόνο 1 στη μικρή πλαγιά
1 μικρός χιονάνθρωπος χοντρός
έμεινε ολομόναχος πάνω στο βουνό.
Φώναξε στους άλλους: «Ελάτε παιδιά»
Βγήκαν απ΄ τις κρυψώνες τους να παίξουνε ξανά 

 Μας διασκέδασε αλλά μας έμαθε και την πράξη της αφαίρεσης και την αντίστροφη αρίθμηση. Το λέγαμε κρύβοντας τα χιονανθρωπάκια που έχουμε στην τάξη μας αλλά γίναμε και εμείς χιονάνθρωποι που κρυβόμαστε και βρίσκαμε πόσοι απέμειναν .

Ασχοληθήκαμε και με έναν πίνακα διπλής εισόδου.

Στον πίνακα μας έπρεπε τα παιδιά να χρωματίσουν σε κάθε χιονάνθρωπο το καπέλο και το κασκόλ με τα χρώματα που όριζαν οι δύο παράμετροι (χρώματα που δόθηκαν στο φύλλο εργασίας ).

Μετά   δώσαμε τον ίδιο πίνακα όπου τώρα τα παιδιά διάλεξαν μόνα τους τα χρώματα στις δύο παραμέτρους και έτσι το κάθε παιδί έφτιαξε το δικό του πίνακα με φοβερή ταχύτητα και άνεση και όπου έγινε λάθος αναγνωρίστηκε από το ίδιο το παιδί, αιτιολογήθηκε και διορθώθηκε.

 

Άλλο ένα χειμωνιάτικο παραμύθι που διαβάσαμε: 

«Πάμε σπίτι, αρκουδάκι μου».

 Στα παιδιά άρεσε πολύ που το αρκουδάκι φοβόταν τους ήχους του χιονιού στο δάσος (τα βήματα του Αρκούδου στο χιόνι, τον πάγο που έλιωνε και έσταζε στο ποταμάκι, το χιόνι που έπεφτε από τα κλαδιά, τα κλαδιά που έσπαγαν, κλπ.)

Μιλήσαμε λίγο για τους ήχους του δάσους το χειμώνα και ύστερα προσπαθήσαμε να τους αναπαραγάγουμε με τα μουσικά όργανα της τάξης μας. Τα παιδιά έκαναν τις προτάσεις και τις δοκιμές τους και κατέληξαν στα εξής: - Βήματα του αρκούδου: ταμπουρίνο - Πάγος που στάζει: μεταλλόφωνο και καστανιέτες (παίζοντας με μη συμβατικό τρόπο) - Χιόνι που πέφτει από τα κλαδιά σε χιόνι: μαράκα - Κλαδιά που σπάνε: καστανιέτες (με το συμβατικό τρόπο) - Άνεμος: ταμπουρίνο στο οποίο σέρνουν το χέρι τους κυκλικά, με ένταση ή χωρίς 

 Ασχοληθήκαμε με τις χιονονιφάδες. Μάθαμε πως, ενώ τις βλέπουμε στρογγυλές, στην πραγματικότητα, αν τις δούμε με το μικροσκόπιο, έχουν ακτίνες και μοιάζουν πιο πολύ με αστέρια. Μάθαμε ακόμα πως κάθε χιονονιφάδα είναι μοναδική! Δεν υπάρχει καμία ολόιδια με αυτήν! Σαν κι εμάς, τους ανθρώπους! Τις παρατηρήσαμε σε φωτογραφίες στον υπολογιστή, αφού πρώτα μιλήσαμε για το μικροσκόπιο και το μεγεθυντικό φακό. Παρατηρήσαμε πως ό,τι σχέδιο έχουν στη μια μεριά, ακριβώς το ίδιο έχουν στην απέναντί της! Οι χιονονιφάδες, δηλαδή, είναι συμμετρικές! Αναζητήσαμε τη συμμετρία στο σώμα μας και σε αντικείμενα της τάξης μας. Τέλος, φτιάξαμε και μια ανάγλυφη χιονονιφάδα, με κόλλα και μπαλίτσες από χαρτί γκοφρέ.

Βάλαμε διάφορα υλικά σε κουτάκια, για να φτιάχνουμε χιονονιφάδες όποτε θέλουμε!

Από τις δημιουργίες του χειμώνα δεν θα μπορούσαν να λείπουν και τα πιγκουινάκια, τα τόσο αγαπητά στα παιδιά ζωάκια,

που μας βοήθησαν να κατανοήσουμε την έννοια του αριθμού 3

Μάθαμε 

" Το τραγούδι του χειμώνα
ή τα φωνήεντα του χειμώνα"

 
Α,α,α αρχίζει η παγωνιά! 

Πάει ο ήλιος έχει φύγει και το κρύο μας τυλίγει. 

Α,α,α αρχίζει η παγωνιά!
Ε,ε,ε, χειμώνα παγερέ!

 Ξύλα ανάβουν μες τα τζάκια και ζεσταίνουν τα σπιτάκια. 

Ε,ε,ε, χειμώνα παγερέ!
Ι,ι,ι, βοριάδες τσουχτεροί! 

Πόρτες παραθύρια κλείστε τους ανέμους έξω αφήστε.

 Ι,ι,ι βοριάδες τσουχτεροί!
Ο,ο,ο, ζεστά που θα ντυθώ!

 Έξω στην αυλή θα τρέξω και χιονόμπαλες θα παίξω 

Ο,ο,ο, ζεστά που θα ντυθώ!
Ου, ου, ου, το κρύο πάει παντού! 

Τα χεράκια ξυλιασμένα και τα πόδια παγωμένα

 Ου, ου , ου, το κρύο πάει παντού!

Μάθαμε τι είναι φωνήεντα, ποια είναι και παίξαμε με αυτά. Σκορπίσαμε νιφάδες χιονιού με ένα κεφαλαίο και πεζό φωνήεν γραμμένο σε κάθε μια και έπρεπε κάθε φορά που λέγαμε το τραγούδι να εντοπίζουμε το φωνήεν και να το παίρνουμε. Γίναμε ομάδες αυτών των φωνηέντων και βρίσκαμε λέξεις που αρχίζουν από αυτά.

 

 

Μιλήσαμε και για τα ρούχα του χειμώνα. Φτιάξαμε και γάντια με διάφορα υλικά. Προσέξαμε όμως να είναι συμμετρικά τα σχέδια στα δύο γάντια.  Μας δόθηκε ακόμη η ευκαιρία να εξασκηθούμε στην αναγνώριση δεξιού και αριστερού, που είναι δύσκολο σε αυτή την ηλικία.

  

Ζωγραφίσαμε τον εαυτό μας με σκουφάκι και γάντια στο χιόνι! Φυσικά, τα γαντάκια μας είναι διακοσμημένα συμμετρικά και με μοτίβα! Το ίδιο και το σκουφί μας!

Χειμώνας χωρίς σκι γίνεται;

 Όχι! Εμείς εδώ στην Κρήτη κάνουμε κάθε χρόνο σκι!(Χα, χα, χα )

(φιγούρες σκιέρ από χαρτόνι και χιονοπέδιλα από γλωσσοπίεστρα)

 Μια και ο καιρός ήταν πολύ χειμωνιάτικος, παίξαμε μέσα στη ζεστή ατμόσφαιρα της τάξης μας παιχνίδια ετοιμότητας, επιδεξιότητας, ταχύτητας και λεπτής κινητικότητας με τα σκουφιά, τα γάντια και τα κασκόλ μας.

" Ποιος θα μείνει χωρίς σκουφί; "

" Ποιος θα μείνει χωρίς κασκόλ;"

" Ποιος θα απλώσει πιο γρήγορα; "

Ζεσταθήκαμε και στο τζάκι που φτιάξαμε στο κουκλόσπιτο μας.

Μιλήσαμε και για τα φρούτα του χειμώνα, πορτοκάλια και μανταρίνια. 
 Φτιάξαμε από χαρτί πορτοκάλια και κάναμε το δέντρο μας στη γωνιά της φύσης πορτοκαλιά.

Τα παιδιά έφεραν από το σπίτι τους 2 πορτοκάλια το καθένα.

 Καταρχήν παρατηρήσαμε τα πορτοκάλια. Άλλα ήταν μικρά, άλλα μεγάλα, άλλα ομφαλοφόρα, άλλα με κουκούτσια, άλλα χωρίς κουκούτσια, άλλα κόκκινα, αυτό μας έκανε τη μεγαλύτερη εντύπωση. Μιλήσαμε για το μισό και το ολόκληρο, μάθαμε ότι 2 μισά κάνουν 1 ολόκληρο ( δεν αφήνουμε καμιά ευκαιρία για γνώση να πάει χαμένη ). 

 Στρωθήκαμε μετά στη δουλειά. Παρατηρήσαμε πώς πρέπει να κρατάμε το πορτοκάλι και πόση δύναμη πρέπει να βάζουμε. 

Κάναμε και διαγωνισμό " Ποιος θα στύψει πιο πολλά πορτοκάλια "

Γρήγορα και με ενθουσιασμό τελειώσαμε το στύψιμο και σερβίραμε στα ποτήρια. Θέλαμε όλοι να δοκιμάσουμε τον κόκκινο χυμό από τα σαγκουίνια.

 

Στην υγειά μας!!!!