43ο Νηπιαγωγείο Ηρακλείου: Σεπτέμβρης, ανοίγουν τα σχολεία!!!

Σεπτέμβρης ο τρυγητής αλλά και ο μήνας που ανοίγουν τα σχολεία.

Είχαμε πολλά να πούμε από τις διακοπές του καλοκαιριού.

Δεν καταφέραμε να αποτυπώσουμε τις αναμνήσεις μας όπως τις είπαμε, όμως γνωρίσαμε καινούρια υλικά και εξασκήσαμε τα δαχτυλάκια μας με τα πινέλα και την άμμο.

Το παρατσούκλι του Σεπτέμβρη είναι «Τρυγητής». Μιλήσαμε για τον τρύγο και το πάτημα των σταφυλιών για να βγει το κρασί. Επειδή όμως προσπαθούμε πάντα να μαθαίνουμε με βιωματικό τρόπο, και δεν ήταν εφικτό να πάμε σε αληθινό πατητήρι, πατήσαμε σταφύλια στην αυλή μας.

Φτιάξαμε σταφύλια με τα δάχτυλα και τις παλάμες μας αλλά και με στρογγυλά σφουγγαράκια και αληθινά αμπελόφυλλα.

Μαθαίνουμε να αναγνωρίζουμε τα ονόματά μας.

και να τα γράφουμε

Την ιδέα πήραμε από....εδώ

Φτιάξαμε αλατοζύμη και μ’ αυτή πλάσαμε όσα γράμματα του ονόματος μας μπορούσαμε. Άσκηση λεπτής κινητικότητας και γραπτού λόγου. Πριν να μάθουμε να χειριζόμαστε το μολύβι, δουλεύουμε με ζυμάρι ή πλαστελίνη που είναι πιο εύκολο. Τα ψήσαμε και μπορούμε να τα έχουμε στη γωνιά της γραφής για να φτιάχνουμε το όνομά μας αλλά και άλλες λέξεις.

Παίξαμε με τα ονόματά μας κάτι σαν ντόμινο. Έμπαινε ένα όνομα στην αρχή και μετά το κάθε παιδί κολλούσε το όνομα του στο αρχικό ή τελευταίο γράμμα του προηγούμενου ονόματος. Σκοπός ήταν η αναγνώριση του ονόματος, η ταύτιση όμοιων γραμμάτων και η αναγνώριση αρχικού και τελευταίου γράμματος.

Μαθαίνουμε να συνεργαζόμαστε και να συμπεριφερόμαστε σωστά.

Διαβάσαμε το βιβλίο: « Οι λέξεις δεν είναι για να πληγώνουν» Μερικά παιδιά ήξεραν τι σημαίνει πληγώνω και το εξήγησαν στα υπόλοιπα. Ρωτήθηκαν τα παιδιά πριν διαβάσουμε το βιβλίο ποιες λέξεις νομίζουν ότι πληγώνουν και είπαν: Βλάκας, πανίβλακας, θεότρελος, , ηλίθιος, πανηλίθιος, τεμπελοσκυλίτσα, δεν θα πας πουθενά, δε θα έρθεις μαζί μου, δε θέλω να με ξαναπλησιάσεις, θα σε σκοτώσω, θα σε χωρίσω, θα σε πάω στη φυλακή, δε σε αγαπάω, δε σε έχω φίλο, έκανες μουντζούρα, χοντρέ, στραβέ. Μετά ρωτήθηκαν πώς ένιωσαν αυτά όταν κάποιος τους είπε τέτοιες λέξεις και είπαν: στενοχωρημένος, λυπημένος, θυμωμένος, άσχημα. Τέλος ρωτήθηκαν αν μπορούμε να πάρουμε πίσω τέτοιες λέξεις και απάντησαν: λέγοντας συγνώμη, δεν το ήθελα. Αυτές τις λέξεις που μας πληγώνουν τις έγραψα σε χαρτάκια, πήρε μια το κάθε παιδί , την τσαλάκωσε και την πέταξε στο καλάθι, για να τη ξεχάσει και να μη την πει ποτέ. Ήταν ένας συμβολικός τρόπος για να θυμόμαστε να μη λέμε λέξεις που πληγώνουν τους άλλους.

Την επόμενη μέρα κάναμε μαγική μαγειρική και ετοιμάσαμε τη σούπα της αγάπης! Πετάξαμε τις λέξεις που πληγώνουν και σήμερα ψάξαμε για λέξεις που δίνουν χαρά στον εαυτό μας και στους άλλους. Κάθε παιδί έβαλε το συστατικό του στο κατσαρολάκι, τα ανακατέψαμε όλα μαζί και...η τάξη μας μοσχομύρισε αγάπη! Υποσχεθήκαμε ότι αυτά τα μαγικά συστατικά θα χρησιμοποιούμε κάθε μέρα, για να είμαστε όλοι χαρούμενοι!

Μετά από λίγες μέρες αποφασίσαμε να βγάλουμε τα μαγικά υλικά που είχαμε σκεφτεί από το κατσαρολάκι, να τα χωρίσουμε σε ομάδες και να τα κολλήσουμε σε ένα χαρτόνι, για να τα βλέπουμε και να μην τα ξεχνάμε.

Τις γλυκές λεξούλες τις φυλάξαμε σε ένα βάζο, για να τις χρησιμοποιούμε, τις τυλίξαμε και τις πήραμε στο σπίτι μας να τις χρησιμοποιούμε και εκεί.

Μάθαμε ότι τα χέρια δεν είναι, για να δέρνουν αλλά για να ζωγραφίζουν

και να προσφέρουν αγάπη

Στο νηπιαγωγείο είμαστε διαφορετικοί αλλά ο ένας συμπληρώνει τον άλλο

Είμαστε ομάδα

έχουμε και τους κανόνες μας, που μας βοηθούν να περνάμε ωραία στο νηπιαγωγείο μας

και γι' αυτό ερχόμαστε χαρούμενοι.

Έχουμε παρέα και τη Ρούλα τη Συμπεριφορούλα

Χωριστήκαμε σε ομάδες που θα είναι υπεύθυνες κάθε μέρα για τις δουλειές της τάξης μας.

Διαβάσαμε το βιβλίο «Ο μεγάλος θυμός» και συνεχίσαμε την ενότητα για τη διαχείριση του θυμού: Όλοι επιτρέπεται να θυμώνουμε, αλλά δεν είναι όλοι οι τρόποι έκφρασης του θυμού αποδεκτοί.

Αφού τα παιδιά άκουσαν και συζήτησαν το βιβλίο «Ο μεγάλος θυμός» τα προβληματίσαμε για το πώς θα μετράνε πόσο θυμό νιώθουν. Δεχτήκαμε όλες τις προτάσεις . Βιργινία: Με αριθμούς, λίγο θυμωμένος 4, πιο πολύ θυμωμένος 5, πάρα πολύ θυμωμένος 6 Αντωνιέτα: 100 πάρα πάρα πολύ θυμωμένος, 40 πιο λίγο θυμωμένος, 10 λίγο θυμωμένος, 0 ήρεμος. Ερωφίλη: Να μας τα κολλήσεις κυρία σε χαρτόνια να τα πάρουμε σπίτι μας Προτείναμε να φτιάξουμε ένα θυμόμετρο. Τα παιδιά αμέσως το συνδύασαν με το θερμόμετρο, είδαμε τα θερμόμετρα που έχουμε στην τάξη μας είπαμε τι μετράνε και άρα μπορούσαμε εύκολα να φτιάξουμε το θυμόμετρο.

Τα χεράκια μας, όμως, έχουν ανάγκη από γυμναστική, για να πιάνουν σωστά το μολύβι, το μαρκαδόρο, το κουτάλι, κλπ. Τα γυμνάσαμε ευχάριστα, στολίζοντας ένα φύλλο από χαρτί κουζίνας! Όσοι μπόρεσαν, ακολούθησαν το σχέδιο του χαρτιού, ενώ οι υπόλοιποι σχεδίασαν ό,τι ήθελαν, με τελίτσες, πατώντας το μαρκαδόρο όσο πιο απαλά μπορούσαν, πάνω στο χαρτί.

Παίξαμε με τα σχήματα. Τα κάθε παιδί διάλεξε ένα σχήμα και έτσι δημιουργήθηκαν 4 ομάδες. Η κάθε ομάδα ένα σχήμα, ανεξάρτητα αν ήταν μικρό ή μεγάλο, χοντρό ή λεπτό, κίτρινο, κόκκινο ή γαλάζιο. Η κάθε ομάδα προσπάθησε να σχηματίσει το σχήμα της με το σώμα των παιδιών. Έτσι εξασκηθήκαμε στην αναγνώριση των σχημάτων, την έννοια της ομάδας(συνόλου), της αντίληψης του σώματος στο χώρο, της ομαδικότητας και της φαντασίας.

Τα φτιάξαμε και με σχοινάκια και μολύβι με τη βοήθεια αντικειμένων

Ασχοληθήκαμε και με τα χρώματα.

Με χαρά διαπιστώσαμε ότι όλα τα παιδιά, νήπια και προνήπια, ήξεραν όχι μόνο τα βασικά, αλλά όλα τα χρώματα!

Βλέποντας χαρτοπετσέτες σε τέσσερα χρώματα, τα παιδιά έλεγαν «κόκκινο σαν τη φράουλα», «κίτρινο σαν τον ήλιο», «πράσινο σαν το αχλάδι», «μπλε σαν τη θάλασσα», κλπ. Αφού είπαν πολλές ιδέες, κάθε παιδί διάλεξε μια χαρτοπετσέτα στο χρώμα που ήθελε και τη μεταμόρφωσε σε κάτι που ταίριαζε με το χρώμα της.

Αφού τα αστέρια μας αναγνώριζαν τα βασικά χρώματα αλλά και τις αποχρώσεις τους, περάσαμε στις μείξεις χρωμάτων. Με σύριγγα τραβούσαμε χρωματιστό νερό από δύο ποτήρια και το ρίχναμε σε ένα άδειο. Το αποτέλεσμα ήταν μαγικό. Κάποια μαντεύαν ή ήξεραν τι χρώμα θα δημιουργηθεί . Έτσι μάθαμε πώς δημιουργούνται όλα τα χρώματα από τα βασικά. Τα παιδιά χρησιμοποιούσαν και λέξεις σκούρο ή ανοιχτό.

Συνεχίζοντας τη γνωριμία με τα υλικά και τα εργαλεία της τάξης μας, τα παιδιά έκοψαν λεπτό χαρτόνι με ψαλίδι! Στη συνέχεια, κόλλησαν αυτά που έκοψαν, για να στολίσουμε μια μεγάλη ομπρέλα (Ήταν για τη βροχή, αλλά με τον ήλιο που έβγαλε τη λες και παρασόλι!).

Μπορεί να μην ήρθε ο τυφώνας , εμείς όμως φτιάξαμε σύννεφα. Αναμίξαμε λοιπόν άσπρη και μαύρη δαχτυλομπογιά και φτιάξαμε γκρι σύννεφα. Αφού στέγνωσαν τα στολίσαμε στα παράθυρά μας.