Από την ελιά στο λάδι

Ένας υπέροχος πίνακας  με θέμα την ελιά αποτέλεσε την αφορμή για να ξεκινήσουμε την συζήτησή μας για το πολύτιμο αυτό δέντρο και τους καρπούς του. Δεν χάσαμε την ευκαιρία να αναπαραστήσουμε τον πίνακα αφού πρώτα μετρήσαμε πόσοι ήταν οι άνθρωποι που μάζευαν τις ελιές, πόσα τα καλάθια.

Έπειτα δοκιμάσαμε ελίτσες, σταφιδοελιές μέσα σε αλμυρό νερό που εντελώς... τυχαία βρέθηκαν στην γωνιά της φύσης.

 Με τη βοήθεια εικόνων αλλά και βίντεο που είδαμε στον υπολογιστή κατανοήσαμε όλη αυτή την διαδικασία που ακολουθείται κάθε χρόνο για να πάρουμε από την ελιά το πολύτιμο λαδάκι, τόσο με τον παραδοσιακό τρόπο όσο και με τον σύγχρονο.

Για να κατανοήσουμε καλύτερα την διαδικασία αυτή φέραμε κλαδιά ελιάς, πήραμε τα εργαλεία μας, φορέσαμε τα μαντήλια μας και ραβδίσαμε  μέσα στην  τάξη μας αλλά και στην αυλή του νηπιαγωγείου όπου ήρθαν δανεικοί και από τα άλλα τμήματα.  

Δείτε τη σοδειά μας.

Έπειτα τραγουδήσαμε " Τους μυλωνάδες και τις μαζώχτρες" του Κ. Μουντάκη και φυσικά χορέψαμε!

Στο βιβλίο που έχουμε φτιάξει με τους ζωγράφους του κόσμου βρήκαμε τον πίνακα του Θ. Χατζημιχαήλ "Το μάζεμα των ελιών". 

Παρατηρήσαμε τα χρώματα, την ενδυμασία των ανθρώπων, τις δουλειές που κάνουν, τις στάσεις που έχουν. Μαντέψαμε το χρόνο: «είναι μεσημέρι, γιατί έχει ήλιο, ο ήλιος φαίνεται από το κίτρινο χρώμα και το ότι ο ουρανός είναι φωτεινό γαλάζιο», την εποχή: «είναι φθινόπωρο, γιατί το φθινόπωρο μαζεύουν τις ελιές» το χρόνο που ζωγραφίστηκε ο πίνακας: «είναι στα παλιά χρόνια, γιατί ραβδίζει με ραβδί και όχι με το ηλεκτρικό που γυρίζει, δεν φοράνε τώρα τέτοια ρούχα και μαντήλια».

Προσπαθήσαμε να τον αναπαραστήσουμε με το σώμα μας και κάποια αξεσουάρ.

 Στο τέλος προσπαθήσαμε να τον ζωγραφίσουμε.

Πήραμε τα πινέλα μας και τις τέμπερες μας και φτιάξαμε τον δικό μας ελαιώνα.

Έπειτα το κάθε παιδί σχεδίασε το περίγραμμα του χεριού του με μολύβι, το πέρασε από πάνω με λαδοπαστέλ, σχεδίασε φύλλα, ελιές και κουφάλα. Το φόντο έγινε με νερομπογιές.

Φτιάξαμε και ένα κολάζ με θέμα το λιομάζωμα.

Το κάθε παιδί ζωγράφισε έναν άνθρωπο που κάνει μια δουλειά. Μετά έφτιαξαν σε χαρτί του μέτρου το φόντο και με λαδοπαστέλ τις ελιές και κόλλησαν όπου ταίριαζαν τους ανθρώπους που είχαν φτιάξει.

Είπαμε ότι οι άνθρωποι μάζευαν ελιές από τα πολύ παλιά χρόνια.

 Πώς το ξέρουμε; Ρώτησα.

Προβληματίστηκαν τα παιδιά και τότε τους έδειξα έναν αμφορέα που πάνω του απεικονίζεται το μάζεμα των ελιών. 

Παρατηρήσαμε τα χρώματα, τα σχέδια, τους ανθρώπους και τη δουλειά που κάνει ο καθένας και τα εργαλεία τους.

Δόθηκε έτσι η ευκαιρία να μιλήσουμε για τους αρχαιολόγους, τα αγγεία και τους αμφορείς.

Στο τέλος ζωγραφίσαμε με τα ίδια χρώματα τον αμφορέα αυτό.

Τον φτιάξαμε και με πηλό

Από το βιβλίο της Σ. Ζαραμπούκα '' Μυθολογία'' 

διαβάσαμε το μύθο της θεάς Αθηνάς και του Ποσειδώνα τους φανταστήκαμε και τους αποτυπώσαμε στο χαρτί μας.

Τα παιδιά ήξεραν ότι στους Ολυμπιακούς αγώνες στεφάνωναν τους νικητές με ένα στεφάνι αγριελιάς. Είπαμε ότι λεγόταν κότινος και ο καθένας έφτιαξε το δικό του με γκοφρέ χαρτιά και φύλλα ελιάς.

Γίναμε για λίγο αρχαίοι Έλληνες και φορέσαμε το στεφάνι της ελιάς.

Το λάδι είναι απόλυτα συνδεδεμένο με την υγιεινή διατροφή. Το βάζουμε στη σαλάτα, στο φαγητό, στα γλυκά αλλά και στον ντάκο είπαν τα παιδιά. Αποφασίσαμε να φτιάξουμε ντάκο με ντομάτα, φέτα, ρίγανη και φυσικά με αγνό...παρθένο ελαιόλαδο.

 Τα παιδιά δοκίμασαν ψωμί ζυμωτό βουτηγμένο στο λάδι, αυτό που βοήθησε γενιές ανθρώπων να επιβιώσουν στην Κρήτη τις δύσκολες εποχές.

Κάναμε το κλασικό πείραμα με το λάδι και το νερό. Όσο και να ανακατεύαμε το λάδι ανέβαινε πάνω από το νερό. Έτσι μιλήσαμε για το καντήλι και κάναμε και άλλες αναμίξεις με άλλα υλικά(ζάχαρη, αλάτι, κρασί, ξύδι, , κακάο). Παρατηρήσαμε τι διαλύεται στο νερό και τι αλλάζει κάθε φορά.

Μάθαμε και το παραδοσιακό τραγουδάκι «Ντίλι, ντίλι, ντίλι», που αρέσει πολύ στα παιδιά και μαθαίνεται εύκολα, γιατί έχει πολλές επαναλήψεις.

https://www.youtube.com/watch?v=a5NcvPKhSyo  

Με αφορμή το θέμα μας «Ελιά» γνωρίσαμε το γράμμα Ε,ε. Βρήκαμε πολλές λέξεις που αρχίζουν από Ε . Το βρήκαμε στην αλφαβήτα, το φτιάξαμε με ξυλάκια, μετρήσαμε τις γραμμές του, το αναπαραστήσαμε με το σώμα μας και το γράψαμε.

Η αξία της ελιάς ως δέντρου αλλά και ως καρπού είναι ανεκτίμητη. Αυτό μας το τόνισε ο κ. Χαράλαμπος, ο μπαμπάς της Δέσποινας που είναι γεωπόνος και μας έκανε μια ωραία παρουσίαση γι' αυτό το ευλογημένο δέντρο (στην αίθουσα του 32ου Νηπιαγωγείου).

Μας μίλησε και για την αρχαιότερη ελιά που βρίσκεται στο χωριό Βούβες Χανίων. Μας έδειξε υπέροχες εικόνες σχετικές με το λιομάζωμα στα παλιά χρόνια 

και ένα υπέροχο βίντεο '' Η ελιά θα είναι πάντα εδώ''

https://www.youtube.com/watch?v=RTUVgI3efeE

 Το πιο υπέροχο απ' όλα ήταν ότι φυτέψαμε την ελιά στην αυλή του νηπιαγωγείου μας και υποσχεθήκαμε να την φροντίζουμε, να την ποτίζουμε και να την αγαπάμε για να μας δώσει καρπούς.